dywagować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. mówić, pisać lub rozmyślać na jakiś temat długo i rozwlekle

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	– Kuba, cofnij taśmę, chyba bez sensu dywagowałem o studium; pilnuj mnie, bo widzisz, jak mi myśl ucieka, a chcę ci jeszcze dziś opowiedzieć o Szeherezadzie. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
	– Dopóki trener nie ogłosi składu wyjściowego na mecz z Węgrami, nie będę dywagował nad tym, jaką mam pełnić rolę w drużynie narodowej i jak mamy grać – zarzeka się Tomasz Zdebel. źródło: NKJP: Jerzy Dusik: Autobus z napisem „Kadra”, Dziennik Zachodni, 2003-10-07
	Ja wykonywałem czarną robotę, nie dywagowałem, że „trzeba” i „należy”, ale konkretnie rozstrzygałem „kto”, „gdzie” i „jak”. źródło: NKJP: Naczelnik zrehabilitowany, Dziennik Polski, 2001-04-23
	Mógł w swojej przedmowie swobodnie dywagować na temat sztuki przekładu oraz losu dramatu w teatrze. źródło: NKJP: Alina Kowalczykowa: Dramat i teatr romantyczny, 1997

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dywagowałem +(e)m dywagował	dywagowałam +(e)m dywagowała	dywagowałom +(e)m dywagowało	dywagowaliśmy +(e)śmy dywagowali	dywagowałyśmy +(e)śmy dywagowały
2 os.	dywagowałeś +(e)ś dywagował	dywagowałaś +(e)ś dywagowała	dywagowałoś +(e)ś dywagowało	dywagowaliście +(e)ście dywagowali	dywagowałyście +(e)ście dywagowały
3 os.	dywagował	dywagowała	dywagowało	dywagowali	dywagowały

bezosobnik: dywagowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę dywagował będę dywagować	będę dywagowała będę dywagować	będę dywagowało będę dywagować	będziemy dywagowali będziemy dywagować	będziemy dywagowały będziemy dywagować
2 os.	będziesz dywagował będziesz dywagować	będziesz dywagowała będziesz dywagować	będziesz dywagowało będziesz dywagować	będziecie dywagowali będziecie dywagować	będziecie dywagowały będziecie dywagować
3 os.	będzie dywagował będzie dywagować	będzie dywagowała będzie dywagować	będzie dywagowało będzie dywagować	będą dywagowali będą dywagować	będą dywagowały będą dywagować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dywagujmy
2 os.	dywaguj	dywagujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dywagowałbym bym dywagował	dywagowałabym bym dywagowała	dywagowałobym bym dywagowało	dywagowalibyśmy byśmy dywagowali	dywagowałybyśmy byśmy dywagowały
2 os.	dywagowałbyś byś dywagował	dywagowałabyś byś dywagowała	dywagowałobyś byś dywagowało	dywagowalibyście byście dywagowali	dywagowałybyście byście dywagowały
3 os.	dywagowałby by dywagował	dywagowałaby by dywagowała	dywagowałoby by dywagowało	dywagowaliby by dywagowali	dywagowałyby by dywagowały

bezosobnik: dywagowano by

bezokolicznik: dywagować

imiesłów przysłówkowy współczesny: dywagując

gerundium: dywagowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: dywagujący

	+	dywagować	+	(o CZYM \| nad CZYM)
	+	dywagować	+	(że ZDANIE)

internac.

ang. divagate

fr. divaguer

z łac. dīvagāri 'błądzić, błąkać się'