ściemnić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. powiedzieć rzeczy niezgodne z rzeczywistością lub zataić pewne informacje w celu osiągnięcia korzyści

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

	Rodzice kumpeli potwierdzili, że Majeczka może zostać. Ściemniłyśmy im, że zmieniłyśmy zdanie i idziemy nocować do innej koleżanki. źródło: NKJP: Katarzyna Janiszewska: Balanga na pełnym luzie, Gazeta Krakowska, 2007-10-12
	- Możesz mi ściemnić, co tylko zechcesz, to raz. Ten wariant ci się zupełnie nie opłaca, no ale załóżmy teoretycznie. źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum: pies pański, 2010
	Myślałem, że spłacę trochę długów. Bo nie było kumpla, którego bym nie ściemnił. Ale poszedłem grać. źródło: NKJP: Henryka Bednarska: Każde spotkanie zaczyna od słów: jestem hazardzistą, Gazeta Pomorska, 2010-01-31
	[...] a na szkoleniach tam uczą was jakiś tam rzeczy sensownych, czy jak na przykład ściemnić kogoś, żeby kupił jak najwięcej. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ściemniłem +(e)m ściemnił	ściemniłam +(e)m ściemniła	ściemniłom +(e)m ściemniło	ściemniliśmy +(e)śmy ściemnili	ściemniłyśmy +(e)śmy ściemniły
2 os.	ściemniłeś +(e)ś ściemnił	ściemniłaś +(e)ś ściemniła	ściemniłoś +(e)ś ściemniło	ściemniliście +(e)ście ściemnili	ściemniłyście +(e)ście ściemniły
3 os.	ściemnił	ściemniła	ściemniło	ściemnili	ściemniły

bezosobnik: ściemniono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ściemnijmy
2 os.	ściemnij	ściemnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ściemniłbym bym ściemnił	ściemniłabym bym ściemniła	ściemniłobym bym ściemniło	ściemnilibyśmy byśmy ściemnili	ściemniłybyśmy byśmy ściemniły
2 os.	ściemniłbyś byś ściemnił	ściemniłabyś byś ściemniła	ściemniłobyś byś ściemniło	ściemnilibyście byście ściemnili	ściemniłybyście byście ściemniły
3 os.	ściemniłby by ściemnił	ściemniłaby by ściemniła	ściemniłoby by ściemniło	ściemniliby by ściemnili	ściemniłyby by ściemniły

bezosobnik: ściemniono by

bezokolicznik: ściemnić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: ściemniwszy

gerundium: ściemnienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: ściemniony

odpowiednik aspektowy: ściemniać

+

ściemnić

+

KOMU/KOGO + (że ZDANIE/żeby ZDANIE)

Zob. ciemny