-
2.
w dawnej Polsce: uroczysty wjazd do miasta połączony z objęciem urzędu przez monarchę lub innego wysokiego urzędnika państwowego -
[iŋgres] lub [ingres]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
W epoce renesansu i wczesnego baroku na Rynku Głównym odprawiane były uroczyste ingresy monarsze, hołdy składane królom, triumfy i parady.
źródło: NKJP: Internet
Niejednokrotnie rajcy miejscy wzbogacali - i to niekonwencjonalnie - ceremonię uroczystego wjazdu. Tak np. było w przypadku ingresu wspomnianej już królowej Anny Austriaczki, pierwszej małżonki Zygmunta III.
źródło: NKJP: Rynek Królewski, Dziennik Polski, 2002-04-20
Opis ingresu wojewody mińskiego do Krakowa, jaki dał Grodzicki [...], przedrukował Czas [...].
źródło: Zdzisław Obertyński: Dzieje kanonizacji św. Jacka, Prawo Kanoniczne: kwartalnik prawno-historyczny, nr 4, 1961 (bazhum.muzhp.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. ingres
ingresy
D. ingresu
ingresów
C. ingresowi
ingresom
B. ingres
ingresy
N. ingresem
ingresami
Ms. ingresie
ingresach
W. ingresie
ingresy
-
+ ingres + KOGO
+ ingres + JAKI -
łac. ingressum 'wejście'