certolić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. poświęcać na coś zbyt wiele czasu lub uwagi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

cackać się
ciaćkać się
niańczyć się

	Chodzi o to, że jeszcze prezesa nie wybrali. Już się z tym pół roku certolą i nic. źródło: NKJP: Piotr Śliwiński: Dziki kąt, 2007
	Także, gdy zbiera się kapustę z kadzi nikt się z tym nie certoli. W kadziach tych jest kilka desek i żołnierz biorący udział w połowie, wchodzi na te deski i widłami wybiera smakowite kąski. Nie warto wspominać, że czasami poślizgnie się i wpadnie do smakowitej kapusty. źródło: NKJP: Marek Ciesielski, Paweł Siekański, Arkadiusz Znojek: 540 DDC, czyli jakie jest wojsko, 2000
	Ile czasu miasto, któremu los dał geniusza teatru, certolić się będzie z Jego muzeum? źródło: NKJP: Paweł Głowacki: Kantor i pieczątkarze, Dziennik Polski, 2008-12-22
	Pieniądze na koncie były jak najbardziej realne, ale osoba wpłacająca nieznana. Przez kilka dni pozostawaliśmy w niepewności, czy pobrać je z konta. Ja nalegałem, żeby się nie certolić, tylko brać, skoro spłynęło na nas takie wielkie szczęście. źródło: NKJP: Ryszard Sługocki: Na przekór i na bakier, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	certoliłem się +(e)m się certolił	certoliłam się +(e)m się certoliła	certoliłom się +(e)m się certoliło	certoliliśmy się +(e)śmy się certolili	certoliłyśmy się +(e)śmy się certoliły
2 os.	certoliłeś się +(e)ś się certolił	certoliłaś się +(e)ś się certoliła	certoliłoś się +(e)ś się certoliło	certoliliście się +(e)ście się certolili	certoliłyście się +(e)ście się certoliły
3 os.	certolił się	certoliła się	certoliło się	certolili się	certoliły się

bezosobnik: certolono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się certolił będę się certolić	będę się certoliła będę się certolić	będę się certoliło będę się certolić	będziemy się certolili będziemy się certolić	będziemy się certoliły będziemy się certolić
2 os.	będziesz się certolił będziesz się certolić	będziesz się certoliła będziesz się certolić	będziesz się certoliło będziesz się certolić	będziecie się certolili będziecie się certolić	będziecie się certoliły będziecie się certolić
3 os.	będzie się certolił będzie się certolić	będzie się certoliła będzie się certolić	będzie się certoliło będzie się certolić	będą się certolili będą się certolić	będą się certoliły będą się certolić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		certolmy się
2 os.	certol się	certolcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	certoliłbym się bym się certolił	certoliłabym się bym się certoliła	certoliłobym się bym się certoliło	certolilibyśmy się byśmy się certolili	certoliłybyśmy się byśmy się certoliły
2 os.	certoliłbyś się byś się certolił	certoliłabyś się byś się certoliła	certoliłobyś się byś się certoliło	certolilibyście się byście się certolili	certoliłybyście się byście się certoliły
3 os.	certoliłby się by się certolił	certoliłaby się by się certoliła	certoliłoby się by się certoliło	certoliliby się by się certolili	certoliłyby się by się certoliły

bezosobnik: certolono by się

bezokolicznik: certolić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: certoląc się

gerundium: certolenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: certolący się

+

certolić się

+

z CZYM

niem. austr. zärteln 'robić ceregiele'

Regionalizm galicyjski.