-
2.
pot. człowiek niemający stałego miejsca zamieszkania, przebywający gdzieś tymczasowo, często w złych warunkach -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka -
Pan sam określa siebie nie jako pisarza, ale podróżnika. Czy ma to ze sobą związek? - Tak, jestem bardziej koczownikiem niż pisarzem, bo jestem przekonany, że najpierw się żyje, a dopiero później pisze. Nie byłbym w stanie siąść przy biurku i wymyślić historii z niczego. Wszystko biorę z osobistych doświadczeń związanych z przemieszczaniem się z miejsca na miejsce.
źródło: NKJP: Magda Huzarska-Szumiec: Gazeta Krakowska, 2005-03-03
Przyczyną bezdomności mogą być zaburzenia psychiczne. Dlatego nawet w zamożnym państwie, gdzie działa rozwinięty system wsparcia, będziemy mieć do czynienia z pewną liczbą włóczęgów i koczowników.
źródło: NKJP: Łukasz Grzymalski: Adres: nigdzie, Gazeta Krakowska, 2003-11-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koczownik
koczownicy
ndepr koczowniki
depr D. koczownika
koczowników
C. koczownikowi
koczownikom
B. koczownika
koczowników
N. koczownikiem
koczownikami
Ms. koczowniku
koczownikach
W. koczowniku
koczownicy
ndepr koczowniki
depr -
Od: koczować