-
2.
książk. to, co stanowi ostatni element pewnej sekwencji wydarzeń -
- coda
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
Ów świat poddany jest regułom deformacji i chwilami aż do absurdu rosnącego przejaskrawienia, groteski. Reguły te stosuje reżyser konsekwentnie od pierwszej do ostatniej sceny, od rozbudowanego prologu, w którym więźniowie trzepią perski dywan, by rozłożyć go w domu Antoniego Antonowicza przy wtórze policyjnego gwizdka, aż po finałowy bal, stanowiący metaforyczną kodę przedstawienia.
źródło: Internet: e-teatr.pl/pl/artykuly/101133
Postanowiłem pisać swą książkę kolejno, rozdziałami, i sprzedawać każdy z nich jako opowiadanie (...), nigdy nie tracąc z oczu faktu, że w istocie są one częścią powieści, która, jak wszystkie powieści, musi osiągnąć punkt kulminacyjny i zostać zamknięta kodą, jak wiele moich książek.
źródło: NKJP: Internet
Swoistą kodą festiwalu będzie pokazywany pod koniec miesiąca na terenie Państwowego Szpitala Psychiatrycznego w podwrocławskim Lubiążu muzyczno-teatralny projekt Christopha Marthalera zatytułowany „Ostrzeżenie przed przyszłością”.
źródło: NKJP: Aneta Kyzioł: Czego się boisz, Europo?, Polityka, 2005-10-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koda
kody
D. kody
kod
C. kodzie
kodom
B. kodę
kody
N. kodą
kodami
Ms. kodzie
kodach
W. kodo
kody
-
wł. coda 'ogon; zakończenie'