jebnąć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

wulg. niewłaściwie rozpoznać, zrozumieć lub wykonać coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

hiperonimy:

pomylić się

Ja nie mam profesury z teologii, a na te dane natrafiłem szybko.... [...] Jeśli o tym nie wiedziała i się jebnęła, to co z niej za profesor.

źródło: NKJP: Internet

W deklaracji majątkowej z 2003 r. wpisał miast 100 tys. - 10 tys., a zamiast 200 tys. - 20 tys. Cóż, każdy ma prawo jebnąć się o jedno zero.

źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jebnąłem się +(e)m się jebnął	jebnęłam się +(e)m się jebnęła	jebnęłom się +(e)m się jebnęło	jebnęliśmy się +(e)śmy się jebnęli	jebnęłyśmy się +(e)śmy się jebnęły
2 os.	jebnąłeś się +(e)ś się jebnął	jebnęłaś się +(e)ś się jebnęła	jebnęłoś się +(e)ś się jebnęło	jebnęliście się +(e)ście się jebnęli	jebnęłyście się +(e)ście się jebnęły
3 os.	jebnął się	jebnęła się	jebnęło się	jebnęli się	jebnęły się

bezosobnik: jebnięto się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		jebnijmy się
2 os.	jebnij się	jebnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	jebnąłbym się bym się jebnął	jebnęłabym się bym się jebnęła	jebnęłobym się bym się jebnęło	jebnęlibyśmy się byśmy się jebnęli	jebnęłybyśmy się byśmy się jebnęły
2 os.	jebnąłbyś się byś się jebnął	jebnęłabyś się byś się jebnęła	jebnęłobyś się byś się jebnęło	jebnęlibyście się byście się jebnęli	jebnęłybyście się byście się jebnęły
3 os.	jebnąłby się by się jebnął	jebnęłaby się by się jebnęła	jebnęłoby się by się jebnęło	jebnęliby się by się jebnęli	jebnęłyby się by się jebnęły

bezosobnik: jebnięto by się

bezokolicznik: jebnąć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: jebnąwszy się

gerundium: jebnięcie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

jebnąć się

+

(w CZYM | na CZYM)

Zob. jebać