koedukacja

W zamierzchłych czasach, gdy szkoły dzieliły się jeszcze na męskie i żeńskie, kursy tańca były okazją do towarzyskich spotkań młodzieży obu płci. Szkolna koedukacja wprowadzona w połowie lat sześćdziesiątych sprawiła, że kursy łatwiej było zorganizować, bo wszystko zamykało się w ramach jednej szkoły.

źródło: NKJP: Staroświeckie zwyczaje?, Dziennik Polski, 2006-12-28

Zawsze byłam raczej zwolenniczką koedukacji. Gdy dziecko rozpoczyna naukę szkolną nie ma szczególnych antagonizmów między płciami. Choć dziewczynki trzymają się z dziewczynkami, a chłopcy z chłopcami, to jednak ten kontakt w szkole i w klasie jest pewnym naturalnym środowiskiem dojrzewania.

źródło: NKJP: Rozdzielność bywa korzystna, Gazeta Krakowska, 2007-06-02

Prowadzone przez wiele lat badania porównawcze, zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, wskazały na liczne wady koedukacji; w przypadku dziewcząt oznacza to m.in., że ulegają one często dominacji bardziej hałaśliwych, a mniej dojrzałych chłopców, są spychane do roli wtórnej, przejmują stereotypy kobiecości.

źródło: NKJP: Andrzej Osęka: Platerki, próba tradycji, Gazeta Wyborcza, 1996-06-08