burczymucha
-
żart. osoba, która często wyraża swoje niezadowolenie z czegoś i z tego powodu jest dla innych trudna do zniesienia
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
synonimy: maruda
-
Wątki thrillerowe nie przestraszą żadnego burczymuchy, a obyczajowe nie wycisną łez z największego mazgaja.
źródło: NKJP: Internet
Nie chcę być burczymuchą. Nie chcę psuć humoru sobie i otaczającym mnie osobom. Będę trzymać zrzędę w ciemnej piwnicy.
źródło: Internet: pod-napieciem.com/2015/04/zabic-marude.html
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1, ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. burczymucha
burczymuchowie
burczymuchy
ndepr burczymuchy
depr D. burczymuchy
burczymuchów
burczymuch
C. burczymusze
burczymuchom
B. burczymuchę
burczymuchów
burczymuchy
N. burczymuchą
burczymuchami
Ms. burczymusze
burczymuchach
W. burczymucho
burczymuchowie
burczymuchy
ndepr burczymuchy
depr Inne uwagi
Gdy wyraz odnosi się tylko do osób płci żeńskiej, używa się r.ż., D. lm burczymuch, B. lm burczymuchy. W przeciwnym razie używa się r. m1, D. i B lm burczymuchów lub r. ż, D lm burczymuch, B. lm burczymuchy
-
Zob. burczeć, mucha