-
2.
pogard. młodz. osoba wkładająca dużo wysiłku w opanowanie danego materiału, ucząca się pilnie, ale mechanicznie i bezrefleksyjnie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
określenia człowieka ze względu na jego działalność intelektualną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
szkoła -
- Np. kujon, dziobak - to osoba, o której mówimy raczej z politowaniem. Dokonujemy negatywnej kategoryzacji, a powinno być odwrotnie, bo to student, który się uczy, jest sumienny.
źródło: Anna Mizera: Słownik dziobaków i ziomali, Dziennik Bałtycki, 2008-11-24 (dziennikbaltycki.pl)
Tak swoją drogą to dlaczego „geek” przetłumaczono na dziobaka? Czy tak dziś młodzież mówi na kujonów, czy to błąd tłumaczenia, bo „geek” przecież nie oznacza [...] dziobaka, tylko maniaka komputerowego.
źródło: NKJP: Internet
Jeżeli jednak zdobędziemy zaufanie dziobaka, możemy liczyć zawsze na dobre notatki.
źródło: Internet: Paweł Białk: Skąpiec czy dziobak? Jakim jesteś studentem?, 2007-11-10 (wiadomosci24.pl)
Nadal promuje się wiedzę encyklopedyczną szkolnych dziobaków, a zwalcza próby samodzielnego myślenia i kreatywność.
źródło: Internet: forum.poranny.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. dziobak
dziobacy
ndepr dziobaki
depr D. dziobaka
dziobaków
C. dziobakowi
dziobakom
B. dziobaka
dziobaków
N. dziobakiem
dziobakami
Ms. dziobaku
dziobakach
W. dziobaku
dziobacy
ndepr dziobaki
depr -
Od: dziobać w zn. 'uczyć się pilnie, lecz bezrefleksyjnie' (zob.)