ktoś/coś zrzucił/zrzuciło starą skórę

Odrzucałam wszystko, co do tej pory robiliśmy razem: przestałam spotykać się z naszymi wspólnymi znajomymi, czytać książki, które lubiliśmy, odwiedzać „nasze” kawiarnie. Wyrzuciłam z domu wszystko, co wspólnie kupiliśmy, zmieniłam fryzurę, sposób ubierania się; po prostu zrzuciłam starą skórę i weszłam w nową rolę osoby samotnej - opowiada 23-letnia Matylda.

źródło: NKJP: Uzdrawiająca depresja, Cosmopolitan, 1999

Teraz chcę być tylko sobą. Realizować się. Fotografować. Podróżować. Organizować wystawy. Wydać album. Chcę istnieć samodzielnie. Proszę mi nie odbierać tego prawa. Wszyscy czasem chcemy zrzucić starą skórę. Ja swoją zrzuciłam.

źródło: NKJP: Remigiusz Grzela: Bądź moim Bogiem (?), 2007

Nowicjat jest czasem, w którym powinno się odciąć od swojej przeszłości, oczyścić. Przez cały jego okres obowiązującym strojem są drelichy - jest to jeden ze sposobów na zrzucenie starej skóry. Bardzo często ubranie jest ważną częścią starej osobowości.

źródło: NKJP: Wojciech Wanat: Rok w Monarze, 2006

Dawny Bóg bynajmniej nie miał przepaść: miał tylko zrzucić starą skórę - z konieczności, jak węże - i wreszcie okazać się Bogiem, który nie moralizuje.

źródło: NKJP: Zbigniew Mikołejko: Nietzsche ciągle żywy, Gazeta Wyborcza, 1994-10-17

Żal, że w warszawskim przedstawieniu młodzieńcza energia i lekkomyślny Amor, pomysłowo uteatralniony na talerzu obrotowym, zapomina chwilami o dydaktycznej dewizie. Dewiza zmieniła trochę sens, zrzuciła starą skórę, ale będzie wieczna tak długo, jak będą nią sprawy ludzkie: virescit veritas.

źródło: Stefan Treugutt: Szekspir i sprawy wieczne, Przegląd Kulturalny, 31-05-1956, e-teatr.pl/pl/artykuly/