-
1.
oddział wojska, który w starożytnym Rzymie stanowił dziesiątą część legionu -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
armia
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: oddział
-
- kohorta pretoriańska
-
Jednakże żołnierzom udało się w końcu dotrzeć do bramy Antonii. Tu zaraz wysypała się rezerwowa kohorta i wsparła towarzyszy.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz,1949
Przeważająca masa ludzi, którymi rządzę, chce padać na twarz i lizać nogi zwycięskiego boga, za którego mnie uważają. Czuję odrazę do ich natury, ale muszę patrzeć przez palce na ten spontanicznie tworzący się wokół mnie kult religijny, bo poza siłą rzymskich kohort nic tak nie sprzyja trzymaniu w garści tylu niepodobnych do siebie ludów.
źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009
Wystarczyło kilku żołnierzy jeszcze wiernych Maksymianowi, aby odeprzeć szturm naszych kohort.
źródło: NKJP: Max Gallo: Konstantyn Wielki. Imperium Chrystusa, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kohorta
kohorty
D. kohorty
kohort
C. kohorcie
kohortom
B. kohortę
kohorty
N. kohortą
kohortami
Ms. kohorcie
kohortach
W. kohorto
kohorty
-
łac. cohors (dop. cohortis) 'pole ogrodzone, część obozu wojsk'