-
1.
osoba, która dąży do przyjemności erotycznych wykraczających poza ogólnie przyjęte normy, uważana w związku z tym za postępującą niemoralnie -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
seksualność
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- alkoholik i rozpustnik, karciarz i rozpustnik, nihilista i rozpustnik, pijak i rozpustnik, sybaryta i rozpustnik
-
Rasputin, kontrowersyjny uzdrowiciel i legendarny rozpustnik, zrobił błyskotliwą karierę u boku ostatniej carycy Rosji.
źródło: NKJP: Aleksander Porada: Niechciana niemiecka oblubienica, Polityka, 2007-01-27
Następnego dnia Konstantyn mi oznajmił, że Galeriusz wyznaczył już dwóch cezarów: jego siostrzeniec Maksyminus Daja będzie mu pomagał w zarządzaniu Wschodem, a na cezara Konstancjusza Chlorusa wybrał jednego ze swoich bliskich - generała Sewera, pijaka i rozpustnika.
źródło: NKJP: Max Gallo: Konstantyn Wielki Imperium Chrystusa, 2009
Był takim rozpustnikiem, jak jego siostra, i nabawił się syfilisu.
źródło: NKJP: Internet
Źle się wspomina zwłaszcza Hanowerczyków: syn Jerzego I był notorycznym kobieciarzem, Fryderyk, książę Walii - po prostu rozpustnikiem.
źródło: NKJP: Marek Ostrowski: Król Karol bez królowej, Polityka, 2005-02-19
Ten, kto spodziewa się znaleźć w „Słowniku erotyzmu” dosadne szczegóły miłosnych ekscesów sławnych rozpustników, dozna rozczarowania. Unikając moralizatorskich zapędów i eufemizmów Cela dokonuje w istocie przeglądu najważniejszych wątków erotycznych w kulturze światowej na przestrzeni wieków.
źródło: NKJP: Janusz Wróblewski: Bezwstydny noblista, Polityka, 2002-02-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozpustnik
rozpustnicy
ndepr rozpustniki
depr D. rozpustnika
rozpustników
C. rozpustnikowi
rozpustnikom
B. rozpustnika
rozpustników
N. rozpustnikiem
rozpustnikami
Ms. rozpustniku
rozpustnikach
W. rozpustniku
rozpustnicy
ndepr rozpustniki
depr -
Od: przymiotnika rozpustny ; zob. rozpusta