brzękać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

grać na instrumencie cicho lub niezbyt umiejętnie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność artystyczna człowieka

muzyka

	synonimy:	brzdękać
	hiperonimy:	grać

	Jeśli ktoś sobie o tym przypomniał, to podchodził do instrumentów i coś tam brzękał. źródło: Internet: nonsa.pl
	Olga brzękała na ukulele. źródło: Internet: cro.pl
	Na elektrycznych konsolach migały światełka, pod ścianami stały nowiuśkie gitary, ktoś brząkał na klawikordzie. źródło: NKJP: Krzysztof Smura: Szachinszach w domu kultury, Gazeta Poznańska, 2003-08-23
	Z domu zniknęło wszystko - meble, fortepian, na którym być może Jurkowa prababka brząkała patriotyczne, powstańcze pieśni [...]. źródło: NKJP: Kopa lat, Dziennik Polski, 2003-07-19

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	brzękałem +(e)m brzękał	brzękałam +(e)m brzękała	brzękałom +(e)m brzękało	brzękaliśmy +(e)śmy brzękali	brzękałyśmy +(e)śmy brzękały
2 os.	brzękałeś +(e)ś brzękał	brzękałaś +(e)ś brzękała	brzękałoś +(e)ś brzękało	brzękaliście +(e)ście brzękali	brzękałyście +(e)ście brzękały
3 os.	brzękał	brzękała	brzękało	brzękali	brzękały

bezosobnik: brzękano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę brzękał będę brzękać	będę brzękała będę brzękać	będę brzękało będę brzękać	będziemy brzękali będziemy brzękać	będziemy brzękały będziemy brzękać
2 os.	będziesz brzękał będziesz brzękać	będziesz brzękała będziesz brzękać	będziesz brzękało będziesz brzękać	będziecie brzękali będziecie brzękać	będziecie brzękały będziecie brzękać
3 os.	będzie brzękał będzie brzękać	będzie brzękała będzie brzękać	będzie brzękało będzie brzękać	będą brzękali będą brzękać	będą brzękały będą brzękać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		brzękajmy
2 os.	brzękaj	brzękajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	brzękałbym bym brzękał	brzękałabym bym brzękała	brzękałobym bym brzękało	brzękalibyśmy byśmy brzękali	brzękałybyśmy byśmy brzękały
2 os.	brzękałbyś byś brzękał	brzękałabyś byś brzękała	brzękałobyś byś brzękało	brzękalibyście byście brzękali	brzękałybyście byście brzękały
3 os.	brzękałby by brzękał	brzękałaby by brzękała	brzękałoby by brzękało	brzękaliby by brzękali	brzękałyby by brzękały

bezosobnik: brzękano by

bezokolicznik: brzękać

imiesłów przysłówkowy współczesny:

brzękając

gerundium: brzękanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: brzękający

imiesłów przymiotnikowy bierny: brzękany

odpowiednik aspektowy: brzęknąć

+

brzękać

+

na CZYM + (CO)

psł. *brękati

Zob. brzęczeć , nabrzmieć