koabitacja
częściej kohabitacja
-
książk. zarządzanie państwem przez organy władzy reprezentujące odmienne opcje polityczne
-
- częściej kohabitacja
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Funkcjonowanie państwa
władza państwowa -
Po czterech latach koabitacji między prawicowym prezydentem Jacques'em Chirakiem a lewicowym rządem premiera Lionela Jospina, wybory lokalne pozwolą ustalić, jaki jest stosunek sił między głównymi partiami.
źródło: NKJP: Paryż dla lewicy, Dziennik Polski, 2001-03-12
Rozpoczynająca się koabitacja to w najnowszej historii Polski nie precedens. Jak przekonuje część konstytucjonalistów, dla naszego systemu prawnego, zakładającego wzajemną kontrolę organów władzy wykonawczej, taki układ jest bardziej właściwy niż sytuacja, gdy prezydent i większość rządząca reprezentują to samo polityczne środowisko.
źródło: NKJP: Joanna Cieśla: Pałac warowny, Polityka, 2007-12-01
Jestem zwolennikiem koabitacji, czyli w tym przypadku współpracy parlamentarzystów z Warmii i Mazur, niezależnie od opcji politycznych, na rzecz województwa. Nie możemy się dzielić, musimy współpracować.
źródło: NKJP: Andrzej Mielnicki: Parlamentarzyści do tablicy, 2005-10-12
Niewyobrażalny w naszym kraju jest francuski fenomen polityczny, jakim była koabitacja: socjalistyczny prezydent i gaullistowski premier, albo odwrotnie.
źródło: NKJP: Maria Hernandez-Paluch: Za niski na de Gaulle'a, Gazeta Krakowska, 2003-12-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koabitacja
koabitacje
D. koabitacji
koabitacji
neut koabitacyj
char C. koabitacji
koabitacjom
B. koabitację
koabitacje
N. koabitacją
koabitacjami
Ms. koabitacji
koabitacjach
W. koabitacjo
koabitacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ koabitacja + (z KIM) -
Od: kohabitacja