piękniś

Czułem prawdziwy żal, iż tak na mnie nastaje, był bowiem bardzo ładnym chłopcem, szczupłym, wysokim, płowowłosym i błękitnookim. Typ wiejskiego pięknisia, albowiem jego rodzice pochodzili z niskiego stanu.

źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Uczeń czarnoksiężnika, 2003

Na szczęście nie jest już tym samym złotowłosym cherubinkiem. Przekroczył trzydziestkę, porzucił dawny wizerunek pięknisia i lekkoducha.

źródło: NKJP: Sylwia Turzańska:Nie zatonął z Titanikiem, Dziennik Zachodni, 2007-02-03

Pełna i jędrna łydka podziwiana była na salonach epoki oświecenia i niekiedy decydowała o karierze młodych i przedsiębiorczych pięknisiów. W epoce romantyzmu straciła na znaczeniu, ponieważ spodnie, [...], zakrywały teraz całe nogi„

źródło: NKJP: Tadeusz Komendant: Odrzucone przypisy, Gazeta Wyborcza, 1996-03-06

„Pewnie poszła na plażę”, pomyślał, a kamień wzniósł się do jego przełyku. „Poszła na plażę, pełną wczasowych pięknisiów”.

źródło: NKJP: Marek Krajewski; Mariusz Czubaj: Róże cmentarne, 2009

Grupa trzecia to pięknisie i dandysi, dla których dbałość o siebie jest sensem życia, a poprawianie wszelkich najdrobniejszych niedoskonałości – największą ambicją.

źródło: NKJP: Jolanta Pierończyk: W kolejce do chirurga plastycznego, Dziennik Zachodni, 2006-04-11