-
1.
książk. dźwięk wydawany przez człowieka lub zwierzę pod wpływem bólu lub cierpienia -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
zachowania emocjonalne
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
zwyczaje i zachowania zwierząt -
hiperonimy: głos
-
- bolesne skwierki
- skwierk syna, (biednych, głodnych,...) dzieci; ubogich; poddanych; bydła
- skwierk albo prośby; głód i skwierk; krzyk, skwierk; płacz i skwierk
- skwierki uciszyły się
- słyszeć; znosić czyjś skwierk
-
Szlachta i wieśniacy zdzierali z obór stare strzechy, aby nimi głód i skwierk zmorzonego bydła zaspokoić.
źródło: NKJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
Trzeba [...], aby wykorzenił z serca srogość [...], pogardę wobec innych, której ofiarą pada cierpiący [...], łakomstwo, ubieganie się tylko za blaskiem złota, a głuchość na skwierk nieszczęśliwego ubóstwa.
źródło: Felicja Wysocka: O Rafale Józefie Czerwiakowskim słów kilka, Znak, nr 326, 1981 (miesiecznik.znak.com.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. skwierk
skwierki
D. skwierku
skwierków
C. skwierkowi
skwierkom
B. skwierk
skwierki
N. skwierkiem
skwierkami
Ms. skwierku
skwierkach
W. skwierku
skwierki
-
+ skwierk + KOGO/CZEGO -
Od dźwiękonaśladowczego czasownika skwierczeć ‘wydawać charakterystyczny, trzeszczący odgłos'. Por. st.pol. skwirczeć ‘dźwięczeć, rozlegać się (o głosie); narzekać', dial. skwierceć, skwirceć ‘piszczeć, płakać; świegotać (o dźwiękach ptaków)'.