oślepić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłem się +(e)m się oślepił	oślepiłam się +(e)m się oślepiła	oślepiłom się +(e)m się oślepiło	oślepiliśmy się +(e)śmy się oślepili	oślepiłyśmy się +(e)śmy się oślepiły
2 os.	oślepiłeś się +(e)ś się oślepił	oślepiłaś się +(e)ś się oślepiła	oślepiłoś się +(e)ś się oślepiło	oślepiliście się +(e)ście się oślepili	oślepiłyście się +(e)ście się oślepiły
3 os.	oślepił się	oślepiła się	oślepiło się	oślepili się	oślepiły się

bezosobnik: oślepiono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oślepmy się
2 os.	oślep się	oślepcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oślepiłbym się bym się oślepił	oślepiłabym się bym się oślepiła	oślepiłobym się bym się oślepiło	oślepilibyśmy się byśmy się oślepili	oślepiłybyśmy się byśmy się oślepiły
2 os.	oślepiłbyś się byś się oślepił	oślepiłabyś się byś się oślepiła	oślepiłobyś się byś się oślepiło	oślepilibyście się byście się oślepili	oślepiłybyście się byście się oślepiły
3 os.	oślepiłby się by się oślepił	oślepiłaby się by się oślepiła	oślepiłoby się by się oślepiło	oślepiliby się by się oślepili	oślepiłyby się by się oślepiły

bezosobnik: oślepiono by się

bezokolicznik: oślepić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oślepiwszy się

gerundium: oślepienie się

odpowiednik aspektowy: oślepiać się

+

oślepić się

+

(CZYM)

Zob. ślepy