wyjadacz
-
sprytny człowiek, który ma doświadczenie i biegłość w wykonywaniu czegoś
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
- ligowy, pojedynczy, stary wyjadacz
-
Zbierał gołąbki, maślaki, sitarze i kanie. - Pomylił z kanią. Aż dziwne, bo to stary wyjadacz - dziwi się kuzyn.
źródło: NKJP: Monika Panfil: Zielonkawy morderca, 1994-09-15
Czuwanie nad takim kolosem to wyzwanie dla największych nawet wyjadaczy w świecie finansów.
źródło: NKJP: Krzysztof Grzegrzółka: Gracz półostry, Ozon, nr 11, 2005
W Sejmie jest żółtodziobem, ale zdążył namieszać jak stary wyjadacz.
źródło: NKJP: Internet
Jest to pierwsze przykazanie felietonisty. Starzy wyjadacze w tym fachu trzymają się go wiernie i dobrze na tym wychodzą.
źródło: NKJP: Krzysztof Teodor Toeplitz: Mój wybór: rzeczy mniejsze, 1998
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wyjadacz
wyjadacze
ndepr wyjadacze
depr D. wyjadacza
wyjadaczów
wyjadaczy
C. wyjadaczowi
wyjadaczom
B. wyjadacza
wyjadaczów
wyjadaczy
N. wyjadaczem
wyjadaczami
Ms. wyjadaczu
wyjadaczach
W. wyjadaczu
wyjadacze
ndepr wyjadacze
depr -
Od: przedrostkowego czasownika wyjadać ; zob. jadać / jeść
Na podstawie indeksu haseł