ktoś strąca z piedestału kogoś/coś

Uciekał od myśli i słów, które na strzępy rwały jego miłość, które znieważały Irmę, którymi brutalnie strącał z piedestału ukochaną dziewczynę.

źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Jeżeli ze mną pojedziesz, 1993

Historia to zresztą stara jak sport i w istocie banalna, bowiem w warunkach nieustannej konkurencji i dążenia do strącania z piedestału dotychczasowych mistrzów nikt nie może zachować na stałe wysokiej pozycji.

źródło: NKJP: Andrzej Gaberle: Historia banalna, ale nie tylko, Gazeta Krakowska, 2004-03-13

Jestem naukowcem, profesorem i – jak zawsze mówię – nie przestaję nim być po godzinach. Ale ta moja powieściowa nauka jest swego rodzaju billboardowa, strącam ją z piedestału.

źródło: NKJP: Michał Raińczuk: Mądrość jest seksy, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2004-10-18

- Coraz częściej więc wartości wyższego rzędu ściągane są z piedestału, by osiągnąć efekt komercyjny. Profanacja, czy nadużywanie symboli religijnych sprawia, że artysta osiąga już zamierzony cel - hałas medialny, który daje mu rozgłos.

źródło: NKJP: Milena Kochanowska: Bez wrażliwości, Gazeta Poznańska, 2003-03-15

Nie staraliśmy się ani pozłocić Lutosławskiego, ani zrzucać go z piedestału [...].

źródło: NKJP: W dwóch tomach, Dziennik Polski, 2003-10-30