kokpit

Przechył łodzi rzucił mnie w otwór kokpitu, zastawiony drewnianą klapą, żeby woda nie wlała się do środka, wypukły zamek od klapy grzmotnął mnie w potylicę, a łódź przechyliła się jeszcze bardziej.

źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Pudełko ze szpilkami, 2002

Stoję w kokpicie trzymając rumpel. Wściekłość oceanu wygnała mnie z kajuty, kazała chwycić rumpel i pełnić nie kończącą się wachtę.

źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985

Bryzgi nadlatujące od strony dziobu aż do kokpitu na rufie wygoniły wkrótce pod pokład wszystkich, z wyjątkiem sternika, który zakutany w sztormiak przebijał się samotnie pod wiatr i fale w gęstniejącą ciemność.

źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005

Na katamaranie, posiadającym dwa pływaki i rozciągniętą pomiędzy nimi siatkę, załoga nie ma możliwości skrycia się w głębokim kokpicie za wysoką nadbudówkę, jak to jest na klasycznym jachcie jednokadłubowym.

źródło: NKJP: Jacek Sieński: Ryzykowny rekord, Dziennik Bałtycki, 1999-09-02