-
1.
pot. taki, wobec którego mówiący chce wyrazić swoje złe uczucia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- Co z tym diabelnym Skwarskim? - mruczał pod nosem - pewnie zabrał ich do restauracji i załatwia sobie współpracę.
źródło: NKJP: Janusz Płoński, Maciej Rybiński: Góralskie tango, 1978
Huknął za nim strzał z jakiejś diabelnej armaty.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
Czy ten diabelny silnik chodzi już jak trzeba?
źródło: NKJP: Andrzej Urbańczyk: Dziękuję ci, Pacyfiku, 1985
Węże czy nie węże, należało podkradać się odtąd jak najciszej, więc szybkom zezuł diabelne obuwie i odsapnął z ulgą. Jakże przyjemnie ziemia chłodziła bose stopy!
źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
[...] nie znajdzie już chyba dzisiaj tego diabelnego klucza, a dozorcy się nie dobudzi, bo o tej porze śpi już spity jak bela, trudno, pozostaje jedynie czekać [...]
źródło: NKJP: Wiesław Paweł Szymański: Niedźwiedź w katedrze, 1981
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. diabelny
diabelny
diabelny
diabelne
diabelna
D. diabelnego
diabelnego
diabelnego
diabelnego
diabelnej
C. diabelnemu
diabelnemu
diabelnemu
diabelnemu
diabelnej
B. diabelnego
diabelnego
diabelny
diabelne
diabelną
N. diabelnym
diabelnym
diabelnym
diabelnym
diabelną
Ms. diabelnym
diabelnym
diabelnym
diabelnym
diabelnej
W. diabelny
diabelny
diabelny
diabelne
diabelna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. diabelni
diabelni
diabelne
diabelne
D. diabelnych
diabelnych
diabelnych
diabelnych
C. diabelnym
diabelnym
diabelnym
diabelnym
B. diabelnych
diabelnych
diabelnych
diabelne
N. diabelnymi
diabelnymi
diabelnymi
diabelnymi
Ms. diabelnych
diabelnych
diabelnych
diabelnych
W. diabelni
diabelni
diabelne
diabelne
-
Zob. diabeł