kołodziej
-
rzem. rzemieślnik, który zajmował się wyrobem wozów, kół i innych części wozu
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
zawody
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
hiperonimy: rzemieślnik
-
- kołodziej i stolarz
-
Koła musiał nam robić kołodziej, choć bardzo trudno było go znaleźć. Dzisiaj takimi rzeczami już nikt się nie zajmuje. Nawet ze znalezieniem pary koni do wozu mieliśmy kłopot, bo w całym Rowniu jest jeden koń – dodaje strażak.
źródło: NKJP: Mirosława Książek: Tylko koni brak, Trybuna Śląska, 2001-04-14
Dziadek był kołodziejem, więc na podwórku stały wozy, koła.
źródło: NKJP: Monika Pacukiewicz: Po naszymu, Dziennik Zachodni, 2002-07-05
Jeszcze przed wojną, ok. 1937 roku, ojciec postanowił, że muszę się nauczyć jakiegoś przyzwoitego fachu i posłał mnie na naukę do kołodzieja. Uczyłem się tam robić wozy drabiniaste.
źródło: NKJP: Elwira Kucharska: Siła przyciągania, czyli polskie losy, 2008
Wprawdzie Polska nie jest już krajem drabiniastych wozów, ale mamy jeszcze sporo, zwłaszcza w Wielkopolsce, dobrych kołodziejów, którzy zabrali się za produkcję stylowych land, powozów i bryczek.
źródło: NKJP: Paweł Wrabec: Śladem hydraulika, Polityka, 2005-11-19
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kołodziej
kołodzieje
ndepr kołodzieje
depr D. kołodzieja
kołodziejów
C. kołodziejowi
kołodziejom
B. kołodzieja
kołodziejów
N. kołodziejem
kołodziejami
Ms. kołodzieju
kołodziejach
W. kołodzieju
kołodzieje
ndepr kołodzieje
depr -
Od: koło (zob.) i -dziej , członu od psł. czasownika * dějati (zob. dziać się ).