przywara
przywar
-
książk. negatywna cecha czyjegoś charakteru
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: wada
-
- ludzkie, narodowe, polskie przywary
- pozbyć się przywar
- mieć, odziedziczyć przywary
- brać, uważać coś za przywarę
-
Niezdecydowanie uchodziło zawsze za przywarę, za ułomność, brak uzdolnienia niezbędnego do jakiegokolwiek działania.
źródło: NKJP: Jerzy Stempowski: Szkice literackie. Klimat życia i klimat literatury : 1948-1967, 2001
Gadulstwo to przywara w dzisiejszych czasach zgubna.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
Starałem się tolerować rozmaite jego przywary.
źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004
Wielki cesarz Menelik, negus negesti, władca sprawiedliwy i pełen cnót, bolał nad jedną z najgorszych przywar etiopskiego ludu - skłonnością do złodziejstwa.
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Miejsce dla kpiarza: satyry i humoreski, 1966
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przywara
przywary
D. przywary
przywar
C. przywarze
przywarom
B. przywarę
przywary
N. przywarą
przywarami
Ms. przywarze
przywarach
W. przywaro
przywary
Inne uwagi
Zwykle lm
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego przywrzeć 'przylgnąć, przykleić się'; pierwotne znaczenie 'resztki potrawy przywartej do ścianki naczynia'; przenośne znaczenie 'zła skłonność, wada' ze znaczenia 'to, co do kogoś przywarło'; widoczne nawiązanie do warzyć 'gotować' raczej wtórne (Bor); zob. przywrzeć , warzyć