doktryner

  • książk.  pejorat.  osoba, która bezkrytycznie wierzy w zasady nieprzystające do rzeczywistości oraz bezwzględnie ich przestrzega
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  dogmatyk
    • liberalny, partyjny, tępy doktryner
  • Patrzę na pana i boję się. Naprawdę się boję. Z pańskich słów przebija niewzruszona pewność siebie doktrynera.

    źródło: NKJP: Jacek Kwosek, Agnieszka Budzyńska-Daca: Erystyka, czyli o sztuce prowadzenia sporów, 2009

    Pozostając przy gustach dzieciństwa można się stać doktrynerem, fanatycznie przywiązanym do konkretnego smaku. To niedobre przywiązanie.

    źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Moje serce jest w teatrze, Gazeta Krakowska, 2007-02-23

    Zawsze byłem niepokorny, moje poglądy nie podobały się partyjnym doktrynerom [...]. Dwa razy chcieli mnie wyrzucić, raz dostałem naganę z ostrzeżeniem.

    źródło: NKJP: Paweł Smoleński, Włodzimierz Bogaczyk: Już dłużej nie będę symbolem, Gazeta Wyborcza, 1994-02-04

    Ja nie wyrzekłem się swojej ideologii. Ja tylko widzę, że byliśmy doktrynerami, utopistami i wierzyliśmy w rzeczy nieosiągalne.

    źródło: NKJP: Teresa Torańska: Oni, 1985

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. doktryner
    doktrynerzy
    ndepr
    doktrynery
    depr
    D. doktrynera
    doktrynerów
    C. doktrynerowi
    doktrynerom
    B. doktrynera
    doktrynerów
    N. doktrynerem
    doktrynerami
    Ms. doktrynerze
    doktrynerach
    W. doktrynerze
    doktrynerzy
    ndepr
    doktrynery
    depr
  • fr. doctrinaire

CHRONOLOGIZACJA:
1861, SJPWil
Data ostatniej modyfikacji: 09.11.2016