zakukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zerknąć

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

	Muszę zakukać do mapy. źródło: NKJP: Internet
	Jak zakukam w tę szczelinę na film, to widzę [...] paprochy. źródło: NKJP: Internet
	Zakukał na zaplecze i po chwili ktoś się pojawił. źródło: Internet: bron.iweb.pl
	Zakukałam jakoś przypadkiem na swoich znajomych... patrzę, a tam zimowa, zupełnie świeża fotka Rafałka. źródło: Internet: mamusie.net

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakukałem +(e)m zakukał	zakukałam +(e)m zakukała	zakukałom +(e)m zakukało	zakukaliśmy +(e)śmy zakukali	zakukałyśmy +(e)śmy zakukały
2 os.	zakukałeś +(e)ś zakukał	zakukałaś +(e)ś zakukała	zakukałoś +(e)ś zakukało	zakukaliście +(e)ście zakukali	zakukałyście +(e)ście zakukały
3 os.	zakukał	zakukała	zakukało	zakukali	zakukały

bezosobnik: zakukano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zakukajmy
2 os.	zakukaj	zakukajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zakukałbym bym zakukał	zakukałabym bym zakukała	zakukałobym bym zakukało	zakukalibyśmy byśmy zakukali	zakukałybyśmy byśmy zakukały
2 os.	zakukałbyś byś zakukał	zakukałabyś byś zakukała	zakukałobyś byś zakukało	zakukalibyście byście zakukali	zakukałybyście byście zakukały
3 os.	zakukałby by zakukał	zakukałaby by zakukała	zakukałoby by zakukało	zakukaliby by zakukali	zakukałyby by zakukały

bezosobnik: zakukano by

bezokolicznik: zakukać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zakukawszy

gerundium: zakukanie

	+	zakukać	+	na KOGO/CO
	+	zakukać	+	GDZIE

Zob. kukać