pokukać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. zerknąć gdzieś kilka razy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

zmysły

	Podjedzie jeden z drugim „czystym” autem, postawi je na parkingu, spokojnie przejdzie do polskiego budynku celnego, wejdzie na pierwsze piętro pod pretekstem zrobienia zakupów w Baltonie lub wymiany waluty i pokuka, bez nerwów, przez przeszkloną ścianę, którzy z Niemców mają zmianę. źródło: NKJP: Józef Matyszko: Mrówki palą cygarety, Polityka, 2000-03-18
	Szkoda mu czasu. Wystarczy pokukać w statystyki... źródło: NKJP: Internet
	Przespałam cały dzień, wieczorem pokukałam na jakiś meczyk [...]. źródło: Internet: forum.o2.pl
	Koleś pokukał na mnie z lekkim zdziwieniem i zaproponował cieniutki kabelek głośnikowy. źródło: Internet: pebx.pl
	Co jakiś czas możesz wpaść do sąsiada z dołu z piwkiem i pokukać, czy mu sufit nie pęka. źródło: Internet: roslinyakwariowe.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokukałem +(e)m pokukał	pokukałam +(e)m pokukała	pokukałom +(e)m pokukało	pokukaliśmy +(e)śmy pokukali	pokukałyśmy +(e)śmy pokukały
2 os.	pokukałeś +(e)ś pokukał	pokukałaś +(e)ś pokukała	pokukałoś +(e)ś pokukało	pokukaliście +(e)ście pokukali	pokukałyście +(e)ście pokukały
3 os.	pokukał	pokukała	pokukało	pokukali	pokukały

bezosobnik: pokukano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokukajmy
2 os.	pokukaj	pokukajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokukałbym bym pokukał	pokukałabym bym pokukała	pokukałobym bym pokukało	pokukalibyśmy byśmy pokukali	pokukałybyśmy byśmy pokukały
2 os.	pokukałbyś byś pokukał	pokukałabyś byś pokukała	pokukałobyś byś pokukało	pokukalibyście byście pokukali	pokukałybyście byście pokukały
3 os.	pokukałby by pokukał	pokukałaby by pokukała	pokukałoby by pokukało	pokukaliby by pokukali	pokukałyby by pokukały

bezosobnik: pokukano by

bezokolicznik: pokukać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokukawszy

gerundium: pokukanie

Zob. kukać (o człowieku)