-
1.
pot. bardzo mała cząsteczka czegoś, która niepotrzebnie znajduje się w jakimś miejscu -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- jakieś paprochy
- paproch i kurz
-
Strzepnął z surduta jakiś paproch i sięgnął do kieszeni mocno opinającej jego tuszę kamizelki po zawieszony na złotym łańcuszku zegarek.
źródło: NKJP: Małgorzata Kuźmińska, Michał Kuźmiński: Sekret Kroke, 2009
Nie byłam w dobrej kondycji fizycznej, bo poprzedniego wieczoru wpadł mi paproch do oka i w nocy przeszkadzał.
źródło: NKJP: Anna Kowalska: Dzienniki 1927-1969, 2008
A takiego drobnego paprocha na matrycy pewnie nie będzie widać [...].
źródło: NKJP: Internet
Stanąłem na ziemi ostrożnie, zrobiłem parę kroków, żeby złapać równowagę i przypomnieć sobie sztukę chodzenia, po czym zacząłem otrzepywać ubranie i wytrząsać z włosów słomę i różne paprochy wyniesione z nocnego legowiska.
źródło: NKJP: Edward Stachura: Cała jaskrawość, 2006
Do wycierania szyb na sucho najlepiej wybrać miękką ściereczkę, która nie będzie na szybach zostawiała paprochów.
źródło: NKJP: (IM.): Porządki, porządki..., Dziennik Bałtycki, 1998-11-17
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3, m2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. paproch
paprochy
D. paprocha
rzadziej paprochu
paprochów
C. paprochowi
paprochom
B. paproch
pot. paprocha
paprochy
N. paprochem
paprochami
Ms. paprochu
paprochach
W. paprochu
paprochy
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego poprószyć 'posypać czymś drobnym', z wymianą czasownikowego przedrostka po- na rzeczownikowy pa- (Bor); zob. prószyć