poskramiacz - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

osoba lub rzecz, która potrafi wpłynąć na kogoś w taki sposób, by niepożądane działanie, zachowanie lub uczucie stało się zgodne z obowiązującymi normami lub oczekiwaniami

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

Cytaty

Policjantom z posterunku w Tłuchowie w codziennej służbie patrolowej i częstych działaniach na drogach będzie towarzyszył elektroniczny poskramiacz brawurowych kierowców – „Iskra”. Zakup tego urządzenia w trosce o bezpieczeństwo lokalnej społeczności sfinansował samorząd gminy.

źródło: NKJP: (BAS): Lipno: Tłuchowo. „Iskra” poskromi kierowców z ciężką nogą, Gazeta Pomorska, 2010-03-24

X wiele razy kapitulował po strzałach zawodników Wisły. A w sobotę, aż do 81 minuty, jawił się chwilami jako poskramiacz krakowian.

źródło: NKJP: (BAT): To był mój błąd!, Gazeta Krakowska, 2002-10-28

Jestem za gimnazjum w Rudniku. Nie wiem tylko, czy nie będzie problemu z upchaniem przedszkola, podstawówki i gimnazjum w jednym budynku. Przydało by się też zatrudnienie poskramiacza na rozwydrzonych. Bo dobry wychowawca to podstawa!

źródło: Internet: mag-net.com.pl

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m1

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	poskramiacz	poskramiacze	ndepr
M.	poskramiacz	poskramiacze	depr
D.	poskramiacza	poskramiaczy
C.	poskramiaczowi	poskramiaczom
B.	poskramiacza	poskramiaczy
N.	poskramiaczem	poskramiaczami
Ms.	poskramiaczu	poskramiaczach
W.	poskramiaczu	poskramiacze	ndepr
W.	poskramiaczu	poskramiacze	depr

Składnia

	+	poskramiacz	+	(KOGO/CZEGO)
	+	poskramiacz	+	(na KOGO)

Pochodzenie

Zob. poskromić