-
2.
osoba, która dzięki talentowi, umiejętnościom lub wpływowi mocy nadprzyrodzonych potrafi zabić lub unieszkodliwić stworzenie, którego uśmiercenie przekracza możliwości zwykłego człowieka -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Wydaje się, że przy kształtowaniu centaura Mitoraj nawiązał do świętego Jerzego - poskramiacza smoka.
źródło: NKJP: Miłościwie panujące Słońce, Dziennik Polski, 1998-10-09
Interesujący przykład działalności zawodowych poskramiaczy upiorów miał miejsce przed I wojną światową w Radoszycach.
źródło: Internet: onet.pl
Pierwsze wzmianki o ustanowieniu poskramiaczy diabła pochodzą z listów papieża Korneliusza (251-253). Wynika z nich, że miał do dyspozycji niemal 60 egzorcystów.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. poskramiacz
poskramiacze
ndepr poskramiacze
depr D. poskramiacza
poskramiaczy
C. poskramiaczowi
poskramiaczom
B. poskramiacza
poskramiaczy
N. poskramiaczem
poskramiaczami
Ms. poskramiaczu
poskramiaczach
W. poskramiaczu
poskramiacze
ndepr poskramiacze
depr -
Zob. poskromić