lupanar

Był bowiem kawalerem i stałym bywalcem lupanarów, a ponadto nie miał od kilku dobrych lat utrzymanki, ponieważ – w odróżnieniu od Wirtha – był impulsywny i niewyrozumiały wobec krzyków, pisków, histerii i wszelkich prób zawłaszczania swojej osoby.

źródło: NKJP: Marek Krajewski: Dżuma w Breslau, 2007

Ci ustanowieni w roku 260 p.n.e. urzędnicy municypalni mieli za zadanie wyznaczać miejsca dla procederu, czuwać nad spokojem w lupanarach.

źródło: NKJP: Marek Karpiński: Najstarszy zawód świata. Historia prostytucji, 2010

Greckie hetery żyły w luksusowych domach społecznych, a ich klientelę stanowiła śmietanka towarzyska Aten. Na biedniejszych czekały pełne niewolnic lupanary.

źródło: NKJP: Joanna Nikodemska: Życie seksualne Ziemian, Focus. Poznać i zrozumieć świat, nr 8, 2003

Jeśli przyjrzycie się malowidłom, jak sądzę, reklamowym, zdobiącym przedsionek lupanaru, zauważycie wśród nich jeden wielce charakterystyczny obrazek. W marnym oświetleniu lampy oliwnej trudno rozróżnić na pierwszy rzut oka szczegóły ukazanej sytuacji, ale widać niewątpliwie trzy osoby spółkujące systemem łańcuchowym [...].

źródło: NKJP: Jacek Bocheński: Tyberiusz Cezar, 2009