-
1.c
książk. wyrażający euforię -
[eu̯-foryczny]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Stany psychiczne człowieka
emocje i uczucia -
Turecka prasa w niedzielnych wydaniach wypowiadała się w euforycznym tonie o sukcesie reprezentacji tego kraju.
źródło: NKJP: PAT: Mały finał szczęśliwych drużyn, Gazeta Poznańska, 2002-07-01
Z Oslo zaczęły nadchodzić euforyczne wiadomości: - Jesteśmy najszczęśliwsi, kupiliśmy dom [...].
źródło: NKJP: Piotr Pietucha: Stróż obłąkanych, 2004
Zamiast sprytu ma talent i umiejętności, które zaowocowały powołaniem do kadry B i euforycznymi recenzjami jego występów.
źródło: NKJP: Przemysław Franczak: Daleko od sławy, Gazeta Krakowska, 2005-01-17
Odrzucaliśmy opinie euforyczne i skrajnie negatywne, uwzględniliśmy wyłącznie najświeższe informacje.
źródło: NKJP: Anna Otffinowska i Katarzyna Montgomery: Teraz jestem skonsternowana, Gazeta Wyborcza, 1995-09-28
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. euforyczny
euforyczny
euforyczny
euforyczne
euforyczna
D. euforycznego
euforycznego
euforycznego
euforycznego
euforycznej
C. euforycznemu
euforycznemu
euforycznemu
euforycznemu
euforycznej
B. euforycznego
euforycznego
euforyczny
euforyczne
euforyczną
N. euforycznym
euforycznym
euforycznym
euforycznym
euforyczną
Ms. euforycznym
euforycznym
euforycznym
euforycznym
euforycznej
W. euforyczny
euforyczny
euforyczny
euforyczne
euforyczna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. euforyczni
euforyczni
euforyczne
euforyczne
D. euforycznych
euforycznych
euforycznych
euforycznych
C. euforycznym
euforycznym
euforycznym
euforycznym
B. euforycznych
euforycznych
euforycznych
euforyczne
N. euforycznymi
euforycznymi
euforycznymi
euforycznymi
Ms. euforycznych
euforycznych
euforycznych
euforycznych
W. euforyczni
euforyczni
euforyczne
euforyczne
-
internac.
ang. euphoric
fr. euphorique
niem. euphorisch
Zob. euforia