implicytny

Teoretycy literatury uważają, że ironia funkcjonuje głównie w naszej podświadomości, że wyczuwana jest szóstym zmysłem, którego żaden racjonalny argument nie dowodzi. Językowe zachowania ironiczne miałyby więc swą genezę w wiedzy implicytnej.

źródło: NKJP: Elize Grzelakowa: Ironia w komentarzu prasowym, 2001

Obydwa źródła traktować będziemy jako równie miarodajne, przyjmując, że to, co je odróżnia, ma charakter stylistyczny - dający się opisać jako odmienność implicytnego oraz eksplicytnego planu wyrażania [...]

źródło: NKJP: Mateusz Werner: Wobec nihilizmu. Gombrowicz, Witkacy, 2009

Wraz z nim przeciwstawiam się pozytywistycznej historii zdarzeniowej i nie obawiam się badania zjawisk mentalnych, historycznego „nie wiadomo czego”, wedle wyrażenia Le Goffa, świadomości nie werbalizowanej (implicytnej).

źródło: NKJP: Aleksander Pawlicki: Kompletna szarość: cenzura w latach 1956-1972: instytucja i ludzie., 2001