opędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

pot. zmusić do przebiegnięcia jakiejś drogi

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Tylko starszy Piechna obiecuje, że będzie gonił brata. Może odegra się za to, że tamten opędził go przed laty na tych pętlach koło Przyrowy?

źródło: NKJP: Wojciech Staszewski: W Ciechanowie bieganie stało się modne, Gazeta Wyborcza, 1997-10-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opędziłem +(e)m opędził	opędziłam +(e)m opędziła	opędziłom +(e)m opędziło	opędziliśmy +(e)śmy opędzili	opędziłyśmy +(e)śmy opędziły
2 os.	opędziłeś +(e)ś opędził	opędziłaś +(e)ś opędziła	opędziłoś +(e)ś opędziło	opędziliście +(e)ście opędzili	opędziłyście +(e)ście opędziły
3 os.	opędził	opędziła	opędziło	opędzili	opędziły

bezosobnik: opędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		opędźmy
2 os.	opędź	opędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	opędziłbym bym opędził	opędziłabym bym opędziła	opędziłobym bym opędziło	opędzilibyśmy byśmy opędzili	opędziłybyśmy byśmy opędziły
2 os.	opędziłbyś byś opędził	opędziłabyś byś opędziła	opędziłobyś byś opędziło	opędzilibyście byście opędzili	opędziłybyście byście opędziły
3 os.	opędziłby by opędził	opędziłaby by opędziła	opędziłoby by opędziło	opędziliby by opędzili	opędziłyby by opędziły

bezosobnik: opędzono by

bezokolicznik: opędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: opędziwszy

gerundium: opędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: opędzony

odpowiednik aspektowy: opędzać

+

opędzić

+

KOGO/CO

Zob. pędzić