odrętwieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

1.

stać się pozbawionym czucia na skutek negatywnych doznań zmysłowych lub działania siły fizycznej

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

Relacje znaczeniowe

synonimy:

ścierpnąć
zdrętwieć

Cytaty

Niebawem ból rozbitego nosa przycichł, a wreszcie cała twarz odrętwiała.

źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005

Plecy opierały się na podłodze, uniesiona głowa o jedną ze ścian, a zgięte w kolanach nogi wcisnął w drugi kąt. Ale w pierwszej chwili, zanim członki mu odrętwiały - czuł w nich błogość.

źródło: NKJP: Aleksander Sołżenicyn: Krąg Pierwszy, 1968

Noga mi odrętwieje [...].

źródło: Internet: forum.abczdrowie.pl

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	odrętwieję	odrętwiejemy
2 os.	odrętwiejesz	odrętwiejecie
3 os.	odrętwieje	odrętwieją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrętwiałem +(e)m odrętwiał	odrętwiałam +(e)m odrętwiała	odrętwiałom +(e)m odrętwiało	odrętwieliśmy +(e)śmy odrętwieli	odrętwiałyśmy +(e)śmy odrętwiały
2 os.	odrętwiałeś +(e)ś odrętwiał	odrętwiałaś +(e)ś odrętwiała	odrętwiałoś +(e)ś odrętwiało	odrętwieliście +(e)ście odrętwieli	odrętwiałyście +(e)ście odrętwiały
3 os.	odrętwiał	odrętwiała	odrętwiało	odrętwieli	odrętwiały

bezosobnik: odrętwiano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odrętwiejmy
2 os.	odrętwiej	odrętwiejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odrętwiałbym bym odrętwiał	odrętwiałabym bym odrętwiała	odrętwiałobym bym odrętwiało	odrętwielibyśmy byśmy odrętwieli	odrętwiałybyśmy byśmy odrętwiały
2 os.	odrętwiałbyś byś odrętwiał	odrętwiałabyś byś odrętwiała	odrętwiałobyś byś odrętwiało	odrętwielibyście byście odrętwieli	odrętwiałybyście byście odrętwiały
3 os.	odrętwiałby by odrętwiał	odrętwiałaby by odrętwiała	odrętwiałoby by odrętwiało	odrętwieliby by odrętwieli	odrętwiałyby by odrętwiały

bezosobnik: odrętwiano by

bezokolicznik: odrętwieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: odrętwiawszy

gerundium: odrętwienie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	odrętwienie	odrętwienia
D.	odrętwienia	odrętwień
C.	odrętwieniu	odrętwieniom
B.	odrętwienie	odrętwienia
N.	odrętwieniem	odrętwieniami
Ms.	odrętwieniu	odrętwieniach
W.	odrętwienie	odrętwienia

odpowiednik aspektowy: drętwieć

Składnia

+

odrętwieć

+

(KOMU)

Pochodzenie

Zob. drętwieć