-
4.
jeźdź. osoba, która pomaga przy obsłudze koni i zaprzęgu -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt -
Doprowadzić konia na start może osoba towarzysząca, tzn. luzak, ale luzak ten nie może mieć przy sobie bata ani go używać.
źródło: NKJP: Kumotersko Gońba, Tygodnik Podhalański, nr 3, 2000
O parę kroków od nas, przy sznurowych koniowiązach, luzacy czyścili wynędzniałe chabety, wytrzepując zgrzebła o drzewa z odgłosem podobnym do kucia dzięciołów.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
Nie dziwota: wyjeżdżając z Siedlec po dłuższym popasie, zauważył, że obie dyszlowe kobyły, piękne, bułane tureckie kobyły, zostały ochwacone na zadnie nogi! Luzacy i woźnica, gałgany, nie wytarli słomą albo napoili je za prędko...
źródło: NKJP: Zofia Kossak: Błogosławiona wina, 1953
Kawalerzyści są ubezpieczeni, przejazd uzgodniony z Urzędem Miasta, policją i strażą miejską. Do każdego konia przypisany jest jeden luzak odpowiedzialny za złapanie zwierzęcia, gdyby ułan spadł.
źródło: NKJP: Rafał Kamieński: Miłość do koni, Gazeta Krakowska, 2007-04-14
Wiadomo już, że Marek będzie powoził, Jarek siądzie z tyłu jako luzak, który balansuje ciałem.
źródło: NKJP: Katarzyna Jedynak: Nogi za długie, Słowo Polskie Gazeta Wrocławska, 2005-02-01
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. luzak
luzacy
ndepr luzaki
depr D. luzaka
luzaków
C. luzakowi
luzakom
B. luzaka
luzaków
N. luzakiem
luzakami
Ms. luzaku
luzakach
W. luzaku
luzacy
ndepr luzaki
depr -
Od: luz