dopomnieć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

poprosić kogoś w sposób stanowczy o coś, o czym się sądzi, że się danej osobie należy

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

dopomnieć się napiwku; jakichś praw
dopomnieć się o jedzenie, o pokarm, o mleczko, o zabawkę; o pieniądze, o (niewypłacone,...) pensje; o podatek; o (wolny,...) dzień; o pomoc; o jakieś prawa; o niezawisłość; o sprawiedliwość
śmiało dopomnieć się

	Zgodnie z prawem, z chwilą opuszczenia tego mieszkania, mogłem dopomnieć się o wpłacone w tamtych latach pieniądze. źródło: NKJP: Sława Grzelewska: Tyle naliczył bank, Polska Głos Wielkopolski, 2004-01-06
	Gmina dopomniała się o szacunek dla cmentarza przy Alejach Niepodległości. źródło: NKJP: Jacek Szczepaniak: Jarocin, Gazeta Poznańska, 2003-10-10
	Koniecznie jeszcze raz zagadaj do maga, żeby dopomnieć się przydzielenia bohaterowi właściwych nagród. źródło: Internet: gry-online.pl
	Nieważne czy kupił czy zabrał córce !! Ważne jest teraz to, że ją zgubił albo ktoś mu zabrał, no ewentualnie córka dopomniała się, żeby jej oddał. źródło: Internet: m.ciacha.net/ciacha/
	- Przyślą ci tu potem synka z kawą, co? - Ja. I z hamburgerem - dopomniał się już bez uśmiechu Alojz. - I z hamburgerem. źródło: NKJP: Grzegorz Kopaczewski: Huta, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopomniałem się +(e)m się dopomniał	dopomniałam się +(e)m się dopomniała	dopomniałom się +(e)m się dopomniało	dopomnieliśmy się +(e)śmy się dopomnieli	dopomniałyśmy się +(e)śmy się dopomniały
2 os.	dopomniałeś się +(e)ś się dopomniał	dopomniałaś się +(e)ś się dopomniała	dopomniałoś się +(e)ś się dopomniało	dopomnieliście się +(e)ście się dopomnieli	dopomniałyście się +(e)ście się dopomniały
3 os.	dopomniał się	dopomniała się	dopomniało się	dopomnieli się	dopomniały się

bezosobnik: dopomniano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopomnijmy się
2 os.	dopomnij się	dopomnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopomniałbym się bym się dopomniał	dopomniałabym się bym się dopomniała	dopomniałobym się bym się dopomniało	dopomnielibyśmy się byśmy się dopomnieli	dopomniałybyśmy się byśmy się dopomniały
2 os.	dopomniałbyś się byś się dopomniał	dopomniałabyś się byś się dopomniała	dopomniałobyś się byś się dopomniało	dopomnielibyście się byście się dopomnieli	dopomniałybyście się byście się dopomniały
3 os.	dopomniałby się by się dopomniał	dopomniałaby się by się dopomniała	dopomniałoby się by się dopomniało	dopomnieliby się by się dopomnieli	dopomniałyby się by się dopomniały

bezosobnik: dopomniano by się

bezokolicznik: dopomnieć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopomniawszy się

gerundium: dopomnienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dopominać się

Zob. pomnieć