dopomnieć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopomniałem się +(e)m się dopomniał	dopomniałam się +(e)m się dopomniała	dopomniałom się +(e)m się dopomniało	dopomnieliśmy się +(e)śmy się dopomnieli	dopomniałyśmy się +(e)śmy się dopomniały
2 os.	dopomniałeś się +(e)ś się dopomniał	dopomniałaś się +(e)ś się dopomniała	dopomniałoś się +(e)ś się dopomniało	dopomnieliście się +(e)ście się dopomnieli	dopomniałyście się +(e)ście się dopomniały
3 os.	dopomniał się	dopomniała się	dopomniało się	dopomnieli się	dopomniały się

bezosobnik: dopomniano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopomnijmy się
2 os.	dopomnij się	dopomnijcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopomniałbym się bym się dopomniał	dopomniałabym się bym się dopomniała	dopomniałobym się bym się dopomniało	dopomnielibyśmy się byśmy się dopomnieli	dopomniałybyśmy się byśmy się dopomniały
2 os.	dopomniałbyś się byś się dopomniał	dopomniałabyś się byś się dopomniała	dopomniałobyś się byś się dopomniało	dopomnielibyście się byście się dopomnieli	dopomniałybyście się byście się dopomniały
3 os.	dopomniałby się by się dopomniał	dopomniałaby się by się dopomniała	dopomniałoby się by się dopomniało	dopomnieliby się by się dopomnieli	dopomniałyby się by się dopomniały

bezosobnik: dopomniano by się

bezokolicznik: dopomnieć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopomniawszy się

gerundium: dopomnienie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: dopominać się

+

dopomnieć się

+

o CO

Zob. pomnieć