-
2.
długa, cienka rurka służąca do wydmuchiwania szkła, mająca zastosowanie w hutnictwie -
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
materiały używane w przemyśle -
- Podejrzewam, że ten pan nigdy nie trzymał piszczeli w ręku i nie wie, jak to wygląda [...].
źródło: NKJP: Manufaktura w XXI wieku, Gazeta Radomszczańska, 2009-02-18
Następnie bańkarz bierze piszczel, nabiera gorącego szkła, kształtuje w dołku z drzewa bukowego, dmucha piszczelem, rozdmuchuje banieczkę i moczy ją w pudrze kolorowym.
źródło: NKJP: Ewa Bugno: Nie tylko święci garnki lepią, Gazeta Krakowska, 2001-10-23
Ze szklanej masy prawdziwe arcydzieła jest w stanie wykonać jedynie hutnik formierz szkła, który za pomocą rury zwanej piszczelem wkłada bańkę z płynnego szkła do specjalnej formy i dmuchając nadaje szkłu pożądany kształt.
źródło: NKJP: Marek Henzler: Fabryki na żywo, Polityka nr 2514, 2005-07-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piszczel
piszczele
D. piszczela
piszczeli
piszczeli
rzadziej piszczelów
C. piszczelowi
piszczeli
piszczelom
B. piszczel
piszczele
N. piszczelem
piszczelą
piszczelami
Ms. piszczelu
piszczeli
piszczelach
W. piszczelu
piszczeli
piszczele
-
psł. *piščalь < *piskělь 'instrument dęty, wydający wysokie, pikliwe tony (sporządzany z odpowiednio spreparowanej kości zwierzęcej); długa, pusta wewnątrz kość goleniowa (zwierzęca, ludzka)'
Forma prasłowiańska jest nazwą narzędzia z przyrostkiem *-ělь od psł. *piščati 'wydawać ostry, wysoki, przenikliwy głos, dźwięk' (Bor); zob. piszczeć