koszmarnie II

I
  • pot.  w tak znacznym stopniu, że mówiący uznaje go za bardzo nieprzyjemny
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  obrzydliwie II
    potwornie II
  • Bolała go głowa i koszmarnie chciało mu się pić.

    źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996

    Obecnie kreskówki w Polsce można podzielić na dwa rodzaje: okrutne i tak zawiłe, że żadne dziecko nie powinno ich oglądać i koszmarnie nudne, dydaktyczne, z morałem na każdym kroku.

    źródło: NKJP: Inwazja kieszonkowych potworów, Polityka, 2001-03-24

    Kto by pomyślał, że łowicka wycinanka, nawiasem mówiąc, koszmarnie droga, stanie się obiektem pożądania mieszczuchów?

    źródło: NKJP: Agnieszka Rasmus-Zgorzelska: Wieś w salonie, Ozon, 2005

    Kilka tygodni później Frik wrzucił do samochodu namiot i pojechali na tydzień w Beskidy. Lało bez przerwy i było koszmarnie zimno.

    źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego, 1999

    Dziewczyny lądują w specjalnie wynajętym pomieszczeniu dla VIP-ów, piją koszmarnie dużo (jak na damy), śmieją się do upadłego, gadają o sprawach babskich strasznie głośno, tańczą obłapując się wzajemnie, nagabują jakiś przemykających się w pobliżu przypadkowych mężczyzn.

    źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • koszmarnie _
    Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  koszmar 

CHRONOLOGIZACJA:
1936, NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 05.05.2016