-
pot. w tak znacznym stopniu, że mówiący uznaje go za bardzo nieprzyjemny
-
wykładnik stopnia cechy
-
(quasi)synonimy: obrzydliwie II
potwornie II
-
Bolała go głowa i koszmarnie chciało mu się pić.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Prawiek i inne czasy, 1996
Obecnie kreskówki w Polsce można podzielić na dwa rodzaje: okrutne i tak zawiłe, że żadne dziecko nie powinno ich oglądać i koszmarnie nudne, dydaktyczne, z morałem na każdym kroku.
źródło: NKJP: Inwazja kieszonkowych potworów, Polityka, 2001-03-24
Kto by pomyślał, że łowicka wycinanka, nawiasem mówiąc, koszmarnie droga, stanie się obiektem pożądania mieszczuchów?
źródło: NKJP: Agnieszka Rasmus-Zgorzelska: Wieś w salonie, Ozon, 2005
Kilka tygodni później Frik wrzucił do samochodu namiot i pojechali na tydzień w Beskidy. Lało bez przerwy i było koszmarnie zimno.
źródło: NKJP: Marek Miller: Pierwszy milion czyli Cłopcy z Mielczarskiego, 1999
Dziewczyny lądują w specjalnie wynajętym pomieszczeniu dla VIP-ów, piją koszmarnie dużo (jak na damy), śmieją się do upadłego, gadają o sprawach babskich strasznie głośno, tańczą obłapując się wzajemnie, nagabują jakiś przemykających się w pobliżu przypadkowych mężczyzn.
źródło: NKJP: Tomasz Szlendak: Leniwe maskotki rekiny na smyczy, 2005
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
koszmarnie _
Cz., Przym. st. równy, Przysł. st. równy - cecha stopniowalnaszyk: stały: antepozycja -
Zob. koszmar