Siedziała na brzeżku stołka, w rogu stołu, starając się zajmować sobą jak najmniej miejsca, ale jej poza była swobodna i na luzie. Rezerwa, a może nawet skromność - przy zupełnym braku poszanowania dla konwenansu, ciekawe połączenie.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
[...] średniego wzrostu, kręcone, brązowe włosy, ciemne oczy. Prawie bez makijażu, ubranie - na luzie.
źródło: NKJP: Internet
Jednoczy też mieszkańców potrzeba życia na luzie. Kto tu chce wytrzymać parę lat lub choćby kilka miesięcy, musi funkcjonować według brazylijskiego czasu. A więc nie spieszyć się nigdy, nie przesadzać, broń Boże, z punktualnością!
źródło: NKJP: Olgierd Budrewicz: Piekło w kolorach, 1997