po chłopsku

[...] siostra Weronika, choć ponad pół wieku przeżyła w habicie, pozostała przecież chłopką, reagowała na świat po chłopsku, z tym chłopskim realizmem niezmożonym i upartym, z chłopską twardością do rachunków, której żadne komputery w pole nie wywiodą.

źródło: NKJP: Andrzej Szczypiorski: Początek, 1986

- W miejskich domach chłopi giną - uważa ksiądz Jan. - Gadają po chłopsku, nie umieją elegancko jeść, miastowi zaczynają dogadywać, więc chłop zamyka się w sobie, nie wychodzi z pokoju i po paru miesiącach umiera.

źródło: NKJP: Iza Bednarz: Chłop, śmierć i gwiazdy, Gazeta Wyborcza, 1996-03-19

Wełnianą chustkę, rudą jak jej włosy, miała nie po chłopsku na głowie, a owiniętą wokół szyi niby kołnierz z lisa.

źródło: NKJP: Krystyna Uniechowska-Dembińska: Był pałac, 2008

Nocą, pomiędzy lasami, przemykając po odkrytych polach, szły szeregi ludzi niosących broń na barkach, po chłopsku, niby cepy.

źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

Był chłopem takim jak my, po chłopsku do ziemi, do domu [...] przywiązany.

źródło: NKJP: Nowy numer „Magazynu Literackiego KSIĄŻKI”, Zeszyty Poetyckie, 2010-10-23