-
2.
wojsk. polski żołnierz walczący konno, ubrany w krakowską sukmanę w kolorze granatowym lub białym oraz w czerwoną czapkę rogatywkę, należący do oddziału, który po raz pierwszy został powołany w 1. poł. XIX w. -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
osoby związane z wojskiem i wojną
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
hiperonimy: kawalerzysta
-
- banderia, pułk, szwadron; mundury krakusów
- krakusi jeździli na koniach (konno), walczyli gdzieś
- dowodzić krakusami
-
Gdy w 1866 r. doszło do wojny Austrii z Prusami i Włochami, arystokrata galicyjski hr. Starzeński, z aprobatą Hotelu Lambert, zaczął formować ochotniczy pułk krakusów dla obrony monarchii Habsburgów.
źródło: NKJP: Stefan Kieniewicz: Historia Polski 1795-1918, 1968
Po przemówieniu Żymierskiego na Rynek wjechała konna banderia krakusów z Racławic, prowadzona przez gospodarza Muszyńskiego, i zatrzymała się przed trybuną. Tam wiceprezydent KRN Stanisław Szwalbe odebrał z rąk krakusa płonącą pochodnię.
źródło: NKJP: Znicz dla Naczelnika, Dziennik Polski, 2003-02-15
Można było podziwiać także Orkiestrę Reprezentacyjną 2. Korpusu Zmechanizowanego, która po raz pierwszy wystąpiła w nowych, historycznych mundurach krakusów - oddziału, który powstał w 1812 r. w strukturach armii Księstwa Warszawskiego, złożony z okolicznych włościan.
źródło: NKJP: (MM): Kwiaty i okrzyki, Dziennik Polski, 2001-11-12
Krakusi atakowali rozrzuconych w tyralierę austriackich strzelców. W walce tej szczególnie odznaczył się szef szwadronu pułku krakusów Płoszczyński.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. krakus
krakusi
ndepr krakusy
depr D. krakusa
krakusów
C. krakusowi
krakusom
B. krakusa
krakusów
N. krakusem
krakusami
Ms. krakusie
krakusach
W. krakusie
krakusi
ndepr krakusy
depr