-
1.
lit. utwór wierszowany wyrażający smutny nastrój, rezygnację, żałobę po czyjejś śmierci lub opisujący uczucia we wzniosły sposób -
Używane w tytułach utworów poetyckich, np. Elegia o... [chłopcu polskim] , Elegia na śmierć Ludwika Waryńskiego .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura -
hiperonimy: wiersz
-
- elegia żałobna
- elegia na odejście, na stratę, na śmierć kogoś...
- elegia o chłopcu, o republice, o śmierci...
- pisać elegię
-
Drugim patriotycznym dziełem Solomosa jest [...] „ Na śmierć Lorda Byrona ”. Ta liryczna elegia, w której grecki poeta opiewa zalety umysłu i serca wybitnego romantyka, składa się ze 166 strof czterowierszowych.
źródło: NKJP: Wanda Amarantidou: Dwie dwusetne rocznice w literaturze nowogreckiej, 2000
Polskie kawiarnie pojawiły się już w XVIII wieku, aczkolwiek pochwałę kawy odnajdziemy w słynnej elegii Jana Andrzeja Morsztyna, napisanej około 1670 roku [...].
źródło: NKJP: Michał Rożek: Pochwała kawiarni, Dziennik Polski, 2008-10-04
[...] u dawnych Izraelitów poezja poprzedziła prozę [...]. Znano pieśni towarzyszące pracy i pieśni biesiadne oraz miłosne. Znano także pieśni weselne i hymny sławiące przywódców i wodzów, jak również elegie żałobne i lamentacje.
źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: Szkice z krytyki biblijnej, 1981
Dziewczyny potrzebują kwiatów i wierszy, ale nie chryzantem i elegii. Z kwiatów polecam fiołki, a wiersze powinny być z odrobiną melancholii, szczyptą humoru i nie za długie, bo nic tak nie toruje drogi do serca dziewczęcia, jak wprawienie jej w dobry nastrój.
źródło: NKJP: Internet
Kiedy Imperia zmarła w wieku 26 lat, pół setki poetów opłakiwało ją w klasycznych elegiach.
źródło: NKJP: Marek Karpiński: Najstarszy zawód świata: Historia prostytucji, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. elegia
elegie
D. elegii
elegii
neut elegij
char C. elegii
elegiom
B. elegię
elegie
N. elegią
elegiami
Ms. elegii
elegiach
W. elegio
elegie
-
gr. elegeía 'pieśń żałobna, utwór pisany dystychem (elegijnym)'