charknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. głośno i nieelegancko splunąć, odpluwając wydzielinę z gardła lub krtani

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

hiperonimy:

splunąć

Jednym haustem opróżnił kubek, zakrztusił się i charknął na podłogę.

źródło: NKJP: Iwona Surmik: Talizman złotego smoka, 2002

Stevar, ciągle nie dostrzegając zacietrzewionego młodzika, charknął na ziemię. Ślina opryskała skórzane buty młodego panka.

źródło: NKJP: NKJP: Iwona Surmik: Smoczy Pakt, 2003

Menel charknął mu pod nogi.

źródło: NKJP: Marcin Wroński: Officium Secretum : pies pański, 2010

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charknąłem +(e)m charknął	charknęłam +(e)m charknęła	charknęłom +(e)m charknęło	charknęliśmy +(e)śmy charknęli	charknęłyśmy +(e)śmy charknęły
2 os.	charknąłeś +(e)ś charknął	charknęłaś +(e)ś charknęła	charknęłoś +(e)ś charknęło	charknęliście +(e)ście charknęli	charknęłyście +(e)ście charknęły
3 os.	charknął	charknęła	charknęło	charknęli	charknęły

bezosobnik: charknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		charknijmy
2 os.	charknij	charknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	charknąłbym bym charknął	charknęłabym bym charknęła	charknęłobym bym charknęło	charknęlibyśmy byśmy charknęli	charknęłybyśmy byśmy charknęły
2 os.	charknąłbyś byś charknął	charknęłabyś byś charknęła	charknęłobyś byś charknęło	charknęlibyście byście charknęli	charknęłybyście byście charknęły
3 os.	charknąłby by charknął	charknęłaby by charknęła	charknęłoby by charknęło	charknęliby by charknęli	charknęłyby by charknęły

bezosobnik: charknięto by

bezokolicznik: charknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: charknąwszy

gerundium: charknięcie

odpowiednik aspektowy: charkać

Zob. charkać