srom

Trudno było mi odgadnąć, co się kryło pod ponurą powłoką jego oblicza: nie wyobrażałem sobie, iżby zuchwaliły się tam mściwe myśli, przebijał raczej srom, było poczucie hańby, przeżuwanie gorzkiego owocu klęski.

źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957

Niekiedy, jak sobie uprzytomnię, że zostałam się szpionem i to akurat w służbie tej swołoczy, o której nie miałabym nic dobrego do powiedzenia, więc jaki to straszny srom i wstyd, to mogłabym się powiesić.

źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985