dopędzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

biegnąc, jadąc lub poruszając się szybko za jakąś osobą, zwierzęciem lub pojazdem, zrównać się z nim

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

dogonić
doścignąć

patrol (policyjny,...); radiowóz (policyjny), okręt, powóz; pies; cyklon, pożar dopędził; dziennikarze dopędzili; samochód dopędzi; motocykle dopędzą
dopędzić rabusia, zbiega, złodziei, uciekających; lisa, zająca, stada; auto, wagon; piłkę
dopędzić samolotem; (długimi,...) krokami
dopędzić na drodze, na schodach, na jeziorze
dopędzić w bramie, w korytarzu
dopędzić z trudnością
łatwo dopędzić
zdołać dopędzić
pędzić, dopędzić; wyprzedzić, dopędzić

	W każdej chwili mogłem go dopędzić wehikułem. źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1967
	Dopędził ją kilkoma susami swoich bardzo długich, cienkich nóg. źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Polska jesień, 1955
	Szedł w stronę miasta z Moniką, potem także z dziećmi, które dopędziły ich po drodze. źródło: NKJP: Łukasz Kamykowski: Dom między lipą a bilbordem, 2008
	Jadąc ulicą Sandomierską, dopędzili malucha i postanowili go wyprzedzić, chociaż na jezdni wymalowano podwójną, ciągłą linię. źródło: NKJP: (GEp): Bez prawa jazdy, Gazeta Krakowska, 2003-04-01
	Jeden z pokrzywdzonych, 19-latek, uciekł napastnikom. Został jednak dopędzony na skrzyżowaniu al. Mickiewicza i Kościuszki. źródło: NKJP: (maj): Pies gryzł po pijanemu?, Dziennik Łódzki, 2003-09-17

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopędziłem +(e)m dopędził	dopędziłam +(e)m dopędziła	dopędziłom +(e)m dopędziło	dopędziliśmy +(e)śmy dopędzili	dopędziłyśmy +(e)śmy dopędziły
2 os.	dopędziłeś +(e)ś dopędził	dopędziłaś +(e)ś dopędziła	dopędziłoś +(e)ś dopędziło	dopędziliście +(e)ście dopędzili	dopędziłyście +(e)ście dopędziły
3 os.	dopędził	dopędziła	dopędziło	dopędzili	dopędziły

bezosobnik: dopędzono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dopędźmy
2 os.	dopędź	dopędźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dopędziłbym bym dopędził	dopędziłabym bym dopędziła	dopędziłobym bym dopędziło	dopędzilibyśmy byśmy dopędzili	dopędziłybyśmy byśmy dopędziły
2 os.	dopędziłbyś byś dopędził	dopędziłabyś byś dopędziła	dopędziłobyś byś dopędziło	dopędzilibyście byście dopędzili	dopędziłybyście byście dopędziły
3 os.	dopędziłby by dopędził	dopędziłaby by dopędziła	dopędziłoby by dopędziło	dopędziliby by dopędzili	dopędziłyby by dopędziły

bezosobnik: dopędzono by

bezokolicznik: dopędzić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: dopędziwszy

gerundium: dopędzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dopędzony

odpowiednik aspektowy: dopędzać

+

dopędzić

+

KOGO/CO + (CZYM)

Zob. pędzić