konformista
-
książk. pejorat. osoba, która z braku krytycyzmu lub dla osiągnięcia korzyści godzi się z obowiązującym normami i wartościami oraz podporządkowuje się im
-
[konforrmista] lub [kąformista]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
antonimy: nonkonformista
-
Cóż robić - człowiek robi się na starość konformistą - jeszcze dwadzieścia czy piętnaście lat temu nie dałby drobnej łapówki facetowi, który zarabia pewnie więcej od niego i który powinien wyczyścić mu ten cholerny piecyk, ponieważ należy to do jego obowiązków [...].
źródło: NKJP: Andrzej Zbych (Andrzej Szypulski, Zbigniew Safjan): Bardzo dużo pajacyków, 1968
Dano im w ajencję folwark zwany szkołą, pozwolono na pewne gesty, grymasy, ale jednego wymagano bezwzględnie: wychowania ludzi pokornych, konformistów.
źródło: NKJP: Krystyna Brudnowska-Muszyńska: Jej sens tkwi w tym, że ona nie istnieje, Tygodnik Powszechny, nr 35, 1988
Są to życiowi konformiści. Mimo przeciwności losu, nie decydują się na zachowania odbiegające od powszechnie uznawanych standardów, raczej zaniżają aspiracje.
źródło: NKJP: Jolanta Grotowska-Leder: Fenomen wielkomiejskiej biedy: od epizodu do underclass, 2002
Gdy występował np. na konferencji prasowej, zamieniał się w konformistę.
źródło: NKJP: Wojciech Maziarski: Gyula Horn, Gazeta Wyborcza, 1995-03-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. konformista
konformiści
ndepr konformisty
depr D. konformisty
konformistów
C. konformiście
konformistom
B. konformistę
konformistów
N. konformistą
konformistami
Ms. konformiście
konformistach
W. konformisto
konformiści
ndepr konformisty
depr -
Od: konformizm
Odnotowany w znaczeniu: 'należący do kościoła panującego w Anglii'.