reja
-
żegl. pozioma belka przytwierdzona do masztu, służąca do umocowania żagli
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport wodny -
hiperonimy: belka
-
[...] na większych jednostkach może się zdarzyć, że najniższa reja ostatniego masztu jest pozbawiona własnego żagla, a służy jedynie do rozpinania dolnych rogów żagla piętra drugiego.
źródło: NKJP: Internet
Za gwizdanie na pokładzie przy sztormowej pogodzie wysyłano kiedyś marynarza na reję masztu, by tam sobie posiedział do końca wachty.
źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Gdy ci czarny kot…, Gazeta Krakowska, 2007-04-06
Czy jednak żegluga pod wiatr była wykonalna w czasach Dedala i Minosa? Otóż, technicznie rzecz biorąc, była. Żeglarze śródziemnomorscy uprawiali ją z pojedynczym prostokątnym żaglem [...], lawirując z reją żagla ustawioną niemal równolegle do kila i posuwając się pod wiatr zygzakiem.
źródło: NKJP: Bolesław Orłowski: Prawda mitów, Wiedza i Życie, 1998
Wiatr zdawał się rosnąć. Niósł ich, podrywał, gwizdał rozbijając się o maszty, szarpiąc reje, targając zwiniętymi żaglami.
źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949
- Zaprojektowaliśmy i dostarczyliśmy z kooperantami na żaglowiec olinowanie, żagle i omasztowanie, czyli pięć stalowych masztów z aluminiowymi, obracanymi rejami, na których stawiane są prostokątne żagle rejowe [...].
źródło: NKJP: Jacek Sieński: Hotel pod żaglami, Dziennik Bałtycki, 2000-09-29
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. reja
reje
D. rei
rei
neut rej
char C. rei
rejom
B. reję
reje
N. reją
rejami
Ms. rei
rejach
W. rejo
reje
-
hol. ree (r.ż.)
Por. także niem. Rahe (r.ż.), Raa, Rah (r.ż.); śr.-w.-niem. rahe, śr.-d.-niem. ra(h)a.