reja

  • żegl.  pozioma belka przytwierdzona do masztu, służąca do umocowania żagli
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Transport

    transport wodny

  • hiperonimy:  belka
  • [...] na większych jednostkach może się zdarzyć, że najniższa reja ostatniego masztu jest pozbawiona własnego żagla, a służy jedynie do rozpinania dolnych rogów żagla piętra drugiego.

    źródło: NKJP: Internet

    Za gwizdanie na pokładzie przy sztormowej pogodzie wysyłano kiedyś marynarza na reję masztu, by tam sobie posiedział do końca wachty.

    źródło: NKJP: Jolanta Grzelak-Hodor: Gdy ci czarny kot…, Gazeta Krakowska, 2007-04-06

    Czy jednak żegluga pod wiatr była wykonalna w czasach Dedala i Minosa? Otóż, technicznie rzecz biorąc, była. Żeglarze śródziemnomorscy uprawiali ją z pojedynczym prostokątnym żaglem [...], lawirując z reją żagla ustawioną niemal równolegle do kila i posuwając się pod wiatr zygzakiem.

    źródło: NKJP: Bolesław Orłowski: Prawda mitów, Wiedza i Życie, 1998

    Wiatr zdawał się rosnąć. Niósł ich, podrywał, gwizdał rozbijając się o maszty, szarpiąc reje, targając zwiniętymi żaglami.

    źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1949

    - Zaprojektowaliśmy i dostarczyliśmy z kooperantami na żaglowiec olinowanie, żagle i omasztowanie, czyli pięć stalowych masztów z aluminiowymi, obracanymi rejami, na których stawiane są prostokątne żagle rejowe [...].

    źródło: NKJP: Jacek Sieński: Hotel pod żaglami, Dziennik Bałtycki, 2000-09-29

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. reja
    reje
    D. rei
    rei
    neut
    rej
    char
    C. rei
    rejom
    B. reję
    reje
    N. reją
    rejami
    Ms. rei
    rejach
    W. rejo
    reje
  • hol. ree (r.ż.)

    Por. także niem. Rahe (r.ż.), Raa, Rah (r.ż.); śr.-w.-niem. rahe, śr.-d.-niem. ra(h)a.

CHRONOLOGIZACJA:
1598, SPXVI
Data ostatniej modyfikacji: 22.02.2016