odurzenie - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. stan po spożyciu dużej ilości alkoholu, narkotyków, leków lub innych podobnych substancji objawiający się zaburzeniami logicznego myślenia i koncentracji lub utratą przytomności

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

uzależnienia

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zamroczenie

Połączenia

odurzenie alkoholowe, narkotyczne
odurzenie alkoholem
stan odurzenia

Cytaty

	Patriarcha [...], obudziwszy się ze snu spowodowanego odurzeniem winem i dowiedziawszy się o tym, co się stało, przeklął najpierw nie swego syna Chama, który dopuścił się wobec ojca niecnego uczynku, ale jego potomka [...]. źródło: NKJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981
	W środku znajdowała się nastoletnia dziewczyna w stanie wskazującym na odurzenie jakimiś środkami. Niewykluczone, że próbowała popełnić samobójstwo. źródło: NKJP: (adr): Chciała się zabić?, Dziennik Zachodni, 2003-02-25
	Napój kojarzy się z marihuaną, ale nie wywoła narkotycznego odurzenia. Spowoduje najwyżej upojenie alkoholowe [...]. źródło: NKJP: Łukasz Grzymalski: Odjazd w butelce, Gazeta Krakowska, 2004-07-27
	Alkoholik nie pije dlatego, że mu smakuje wódka. Chodzi o samo odurzenie, o to, że wtedy znikają problemy. źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: n2

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	odurzenie	odurzenia
D.	odurzenia	odurzeń
C.	odurzeniu	odurzeniom
B.	odurzenie	odurzenia
N.	odurzeniem	odurzeniami
Ms.	odurzeniu	odurzeniach
W.	odurzenie	odurzenia

Inne uwagi

Zwykle lp

Składnia

	+	odurzenie	+	(CZYM)
	+	odurzenie	+	(JAKIE)

Pochodzenie

Zob. durzyć